Komunikacja wewnętrzna to jeden z najważniejszych elementów spajających rozpierzchniętą w czasie i przestrzeni gromadkę pracowników każdej firmy. Niestety, nadzwyczaj często jej tradycyjne formy stają się kompletnie bezsilne w obliczu krnąbrnych bumelantów, którzy nie czytają korporacyjnych newsletterów, a na widok firmowych ulotek dostają ataku apopleksji. Na domiar złego, wiele informacji, nie nadaje się do przekazania osobiście….
Pan Dionizy (28 l.) wśród swoich nielicznych kolegów znany był z twardego jak stal charakteru oraz przepastnych kieszeni, do których raz po raz chował śmiertelne urazy. Gdy jego współpracownicy musztrowani przez srogiego menedżera przechodzili kolejne załamania i pogrążali się w najgłębszych szlochach, Dionizy z szerokim i życzliwym uśmiechem na twarzy był ostoją spokoju. Pewnego dnia…
Bywa, że w przypływie co najmniej złych, a najczęściej także szkodliwych emocji, pochopnie podejmujemy decyzję o zmianie pracy i umawiamy się na rozmowę kwalifikacyjną. Kiedy jednak owe emocje opadną, dociera do nas, że przecież nie możemy porzucić firmy, która bez nas, niechybnie runie w gruzy. Wówczas najlepiej zrobić tzw. złe pierwsze wrażenie.
Ktoś wyjątkowo uzdolniony, z wybitnymi wynikami w pracy, może pozwolić sobie na nieco więcej tak zwanego luzu. Koledzy i przełożeni przymykają na ten proceder, wprawione w przymykaniu oko. Ale jest ktoś, komu ten stan rzeczy jest nie w smak. Pan Strażak.
Nasz Korespondent odkrył, że osoby regularnie przychodzące do pracy w brudnych butach, czują się wyalienowane i skazane na ostracyzm. Koledzy nie chcą z nimi rozmawiać tak chętnie, jak z osobami ze starannie wyczyszczonymi pantoflami. W odpowiedzi na pytanie czemu tak się dzieje, mogą pomóc najnowsze badania, do których dotarła nasza redakcja.